Кандрат Крапіва

                        

              Мы смех і ранішні прамень

               Цаніць адразу не ўмеем.

              І што шчаслівы сёння дзень –                  Назаўтра толькі разумеем.                                          С. Грахоўскі      

   Крапіва! Якія думкі ўзнікаюць у вас, калі я называю гэта слова? Якімі эпітэтамі вы можаце ахарактарызаваць гэтую расліну? Пякучая, калючая, балючая… У дзяцінстве, вядома ж, гэтая расліна здавалася надта страшнай: кранеш – імгненна на скуры з’яўляюцца чырвона-белыя валдыры... Пра тое, што крапіва – карысная лекавая расліна, вы даведаліся значна  пазней, як і пра літаратурнага цёску “пякучкі”. Зразумела, я маю на ўвазе Кандрата Крапіву, вядомага беларускага байкапісца, прадаўжальніка традыцый Эзопа і Крылова.

       Крапіва – псеўданім пісьменніка, таму што сваёй зброяй ён выбраў “пякучае і вострае” слова, выкрываў зло ў імя дабра, так ён пісаў у вершы:

                                          Хто сустрэўся быў са мною,

                                          Дакрануўся раз ці два,

                                          Дык той ведае ўжо, хто я:

                                          Я – пякучка-крапіва.

         Байкі Кандрата Крапівы – яркія, лёгкія для завучвання на памяць, з’яўляюцца крыніцай вялікай колькасці крылатых выразаў, блізкіх да народных прыказак і прымавак.

            

           Выканайце заданні  пры дапамозе інтэрнэт-сэрвіса “Леарнінгапс”.

                             

                                    https://learningapps.org/watch?v=pinf383ut18

        

            Узнавіце байку “Ганарысты Парсюк”, запоўніўшы “белыя плямы” – прапушчаныя словы ці словазлучэнні.

                                   https://learningapps.org/view1452610

            Праверце свае веды, разгадаўшы асацыятыўную крыжаванку па творчасці Кандрата Крапівы.
                            http://puzzlecup.com/?guess=BB304B364D6C788B   

Ключавое слова – алегорыя (са старажытнагрэчаскай мовы – іншасказанне) – мастацкі троп, які дапамагае аўтару байкі ўвасобіць у мастацкіх вобразах чалавечыя ўчынкі і сацыяльныя адносіны.

Вы заўважылі, што многія выразы з баек Крапівы сталі крылатымі, агульнавядомымі, сваім вострым і пякучым словам пісьменнік выкрывае адносіны паміж людзьмі, высмейвае гультаёў і дэмагогаў, ганарліўцаў і падхалімаў.  На жаль, сустракаем і сёння яшчэ і дыпламаваных Бараноў, і ліслівых Цялят, і ганарыстых Парсюкоў.
 Ганарлівы, саманадзейны, ліслівы, жорсткі –  гэта не тыя рысы характару, якімі павінен валодаць сапраўдны Чалавек, Чалавек з вялікай літары.